Geçtiğimiz günlerde daha iyi bir moral için kendimi motive etmeye çalışırken aslında dünyevi arzularımın, titreşimimin belirli bir seviyenin üzerine çıkmasına izin vermediğini fark ettim.Yanıltıcı olmamak için şunu söylemeliyim ki, yaşamın her anı kutsal ve şimdidedir. Ve bizlerin dünyevi amaçlara batmış olmamız yaşamı tam tersine değerli kılar. Fakat bazen kendimizi tazelemek için nasıl kıra, sinemaya, tatile gidiyorsak içsel dengemizi yitirdiğimizde de huzuru ve bütünlüğü hissetmek için bazı molalara ihtiyaç duyabiliriz. Bunu yapmanın yolu bazılarınız için sıkı bir kahkaha veya dans etmek olabilir. Zaten o kadar da basit olmalıdır. Ama ben bundan daha fazlasını istemenin sakıncası olmadığını düşünüyorum ve daha yüksek titreşimlere ulaşmanın bir yolu olarak bu yazıyı sizlerle paylaşıyorum. Türk toplumu olarak –bende dahil- birbirimize (en çok kendi kendimize) karşı nezaketin ötesine geçmemiz gerekiyor. Birbirimizden güzel şeyler duyarsak bunu başarabileceğimizi biliyorum.
View original post 1.508 kelime daha
dolunayda.wordpress.com 